Słowo dnia

W dzisiejszych czasach to coraz częściej stosowane rozwiązanie, choć niekiedy wywołujące kontrowersje: monitoring, czyli w języku niderlandzkim cameratoezicht (lub camerabewaking).

Niderlandzkie słowo camera to, jak łatwo odgadnąć, kamera, a toezicht oznacza nadzór. W języku polskim monitoring też czasem określa się używając tego słowa, mianowicie jako nadzór wideo (wideonadzór). Fachowcy mówią również o monitoringu wizyjnym czy telewizyjnym systemie dozorowym.

Z kolei w niderlandzkim na słowo monitoring też się można natknąć, ale przeważnie w szerszym, ogólniejszym znaczeniu (np. w kontekście monitorowania, nadzorowania jakiegoś procesu).

Monitoring możliwy jest dzięki kamerom przemysłowym, w niderlandzkim określanym przeważnie jako bewakingscamera’s (czyli „kamery dozoru/strzeżenia/nadzoru”, bo czasownik bewaken to właśnie strzec, nadzorować, pilnować).

Instalowanie monitoringu w miejscach publicznych władze (centralne i samorządowe) tłumaczą przeważnie względami bezpieczeństwa (veiligheid), potrzebą nadzoru ruchu drogowego (verkeerstoezicht) czy utrzymaniem porządku publicznego (handhaving van de openbare orde).

Monitoring, ale w ograniczonym zakresie, może też być stosowany przez prywatne osoby i firmy. Niektórzy instalują np. kamery w mieszkaniach, w samochodach, a kamery przemysłowe obserwują nas często w sklepach, biurach czy na parkingach.

Nagrania z monitoringu, np. na dworcu, ulicy czy w sklepie, nieraz odgrywają istotną rolę w zidentyfikowaniu i skazaniu przestępców. Z drugiej strony zbyt częste stosowanie monitoringu w miejscach publicznych wywołuje kontrowersje. Krytycy wskazują w tym kontekście np. na ograniczenie prawa do prywatności (privacy).

Stosowanie monitoringu jest ściśle regulowane przez prawo. W Holandii monitoring np. w sklepach i biurach może być stosowany „tylko wtedy, gdy jest to konieczne” (np. jest duże ryzyko kradzież), czytamy na rządowej stronie rijksoverheid.nl. Musi też być wyraźnie zaznaczone, że w danym miejscu stosuje się takie rozwiązanie (np. tabliczka z napisem Cameratoezicht i symbolem kamery).

Z kolei prywatny monitoring musi być ograniczony do własnego mieszkania lub posesji. Nie można nagrywać tego, co się dzieje na działce u sąsiada lub na wspólnym korytarzu w bloku mieszkalnym.

W wielu krajach, szczególnie tych anglojęzycznych, monitoring określa się skrótem CCTV (closed-circuit television) albo mówi się o camera surveillance.

Więcej słów dnia

---

25.08.2024 Niedziela.NL // fot. Stoqliq / Shutterstock.com

(łk)

< Poprzednia		Następna >