ŻYCIE W HOLANDII: Podstawowe ubezpieczenie zdrowotne w Holandii (możesz zmienić do końca roku)

Życie w Holandii

Osoby mieszkające i pracujące w Holandii mają obowiązek posiadania podstawowego ubezpieczenia zdrowotnego. Warto wiedzieć, za co płaci się ponad 100 euro miesięcznie i jakie świadczenia znajdują się w podstawowym pakiecie.

Szczegółowe informacje o holenderskim systemie ubezpieczeń zdrowotnych znajdą Państwo tutaj:

Życie w Holandii: Ubezpieczenie zdrowotne (zorgverzekering)

Co gwarantuje pakiet podstawowy?

Pakiet podstawowy obejmuje, jak sama nazwa wskazuje, podstawowe świadczenia medyczne, takie jak dostęp do lekarza pierwszego kontaktu, konsultacje u specjalisty, pobyt w szpitalu, lekarstwa, badania, itp. W przypadku części tych świadczeń obowiązuje tzw. własne ryzyko „eigen risico” (więcej na ten temat tutaj:

Życie w Holandii: Eigen risico – ryzyko własne w ubezpieczeniu zdrowotnym

lub ustawowy wkład własny („wettelijke eigen bijdrage”, pacjent część kosztów ponosi z własnej kieszeni)

W skład pakietu podstawowego wchodzą (stan na 2019 r.) m.in.:
• wizyta u lekarza pierwszego kontaktu, nazywanego też lekarzem domowym (huisarts) czy rodzinnym (zawsze bezpłatne, brak własnego ryzyka i wkładu własnego)
• wizyta u specjalisty, np. kardiologa, internisty, alergologa itp.
• pobyt w szpitalu, operacje, pierwsza pomoc w szpitalu, przewóz karetką
• większość leków (czasem refundacja częściowa, tylko do pewnej kwoty)
• badania krwi (u lekarza pierwszego kontakt, specjalisty, w szpitalu itp.)
• w przypadku dzieci i młodzieży do lat 18 opieka dentystyczna w poszerzonym zakresie (wizyty kontrolne, zabiegi, leczenie), w przypadku dorosłych opieka dentystyczna w ograniczonym zakresie (np. niektóre konieczne zabiegi związane ze specjalistycznym leczeniem chirurgicznym), dorośli za wizyty kontrolne i większość podstawowych zabiegów muszą płacić z własnej kieszeni, chyba że posiadają dodatkowe ubezpieczenie rozszerzone, wtedy (część) kosztów pokrywa ubezpieczyciel
• pomoc psychologiczna i psychiatryczna: podstawowa dla osób z mniej poważnymi problemami psychicznymi (np. wizyta u psychologa, konsultacje internetowe e-health) oraz specjalistyczna pomoc dla pacjentów z poważnymi zaburzeniami (np. pobyt w klinice)
• fizjoterapia: do 18. roku życia w szerszym zakresie, w przypadku osób dorosłych w bardzo ograniczonym zakresie (szczegóły w osobnym punkcie poniżej)
• opieka położnicza
• logopedia (w celach medycznych)
• ergoterapia (maksymalnie 10 godzin rocznie)
• dietetyk (maksymalnie 3 godziny konsultacji rocznie)
• opieka pielęgniarska
• niektóre pomoce medyczne konieczne do przeprowadzenia zabiegu, opieki, rewalidacji czy leczenia konkretnego schorzenia, np. aparaty słuchowe czy buty ortopedyczne. Pakiet podstawowy nie obejmuje jednak np. używanych często przez holenderskich seniorów chodzików typu „rollator”
• opieka nad osobami niepełnosprawnymi niewidomymi lub głuchymi
• pomoc dla osób z poważną nadwagą i otyłością w ramach serii konsultacji indywidualnych i spotkań w grupie (program GLI)
• opieka rewalidacyjna dla seniorów
• maksymalnie trzy zabiegi in vitro dla kobiet do 43. roku życia

Warto co roku sprawdzić, np. na stronie internetowej swojego ubezpieczyciela lub na oficjalnej stronie rządowej (rijksoverheid.nl), jakie świadczenia znajdują się w pakiecie podstawowym i czy dotyczy ich własne ryzyko i wkład własny.

Fizjoterapia w pakiecie podstawowym

Fizjoterapia w pakiecie podstawowym znajduje się tylko w ograniczonym zakresie, szczególnie w przypadku osób dorosłych.Osoby do 18. roku życia mają w ramach podstawowego ubezpieczenia zdrowotnego prawo do 9 zabiegów fizjoterapeutycznych. Jeżeli zabiegi nie przyniosą pożądanego efektu, ubezpieczyciel może ewentualnie refundować kolejnych 9 wizyt. Osoby niepełnoletnie z chronicznymi problemami mają prawo do refundacji wszystkich zabiegów, również jeśli ich liczba przekracza 18. W ustawie o ubezpieczeniu zdrowotnym zamieszczono listę chronicznych schorzeń; można też zapytać swojego ubezpieczyciela lub fizjoterapeutę, czy dane schorzenie znajduje się na tej liście i czy będzie refundowane.

Fizjoterapia dla osób dorosłych jest w większości przypadków odpłatna. Jedynie w przypadku kilku konkretnych schorzeń ubezpieczenie pokrywa fizjoterapię, ale tylko do pewnego limitu. Na przykład osoby potrzebujące fizjoterapii miednicy w związku z problemami z nietrzymaniem moczu mają prawo do 9 refundowanych wizyt. W większości chronicznych schorzeń obowiązuje zasada, że pierwszych 20 wizyt jest płatnych, a kolejne mogą być refundowane.

Dentysta a pakiet podstawowy

Osoby niepełnoletnie otrzymują zwrot kosztów leczenia za większość standardowych zabiegów stomatologicznych, np. za kontrolę okresową, usunięcie kamienia nazębnego, znieczulenie czy wypełnienie.

W przypadku osób powyżej 18. roku życia opieka dentystyczna w pakiecie podstawowym ma bardzo ograniczony zakres i dotyczy głównie pewnych rzadkich, skomplikowanych zabiegów, np. koniecznego z medycznego punktu widzenia specjalistycznego leczenia chirurgicznego. Dorośli za wizyty kontrolne i większość podstawowych zabiegów muszą płacić z własnej kieszeni, chyba że posiadają dodatkowe ubezpieczenie rozszerzone, wtedy (część) kosztów pokrywa ubezpieczyciel.

Ubezpieczyciele często oferują dodatkowe ubezpieczenia dentystyczne, w różnych cenach i z różnym zakresem refundacji. Często obowiązuje jednak maksymalna roczna kwota, wypłacana przez ubezpieczyciela.

W przypadku naprawdę wysokich wydatków (np. na implanty) dużą część kosztów pokryje więc sam pacjent, mimo posiadanego dodatkowego ubezpieczenia dentystycznego.

Leki

Niezbędne leki oraz pomoce medyczne są zawarte w pakiecie podstawowym. Jeżeli lek jest przepisany przez lekarza domowego lub specjalistę, to często będzie on (przynajmniej częściowo) refundowany. Leki objęte są jednak tzw. eigen risico, więc refundacja ma zastosowanie dopiero wtedy, gdy łączne wydatki z własnej kieszeni na leczenie i leki w danym roku przekroczą kwotę eigen risico.

Obecnie na rynku wiele lekarstw ma liczne warianty w różnych cenach. Ubezpieczyciele przeważnie refundują tylko najtańszą opcję. Jeżeli pacjent kupi droższy odpowiednik danego leku, różnicę w tych cenach dopłaca sam pacjent. Lista leków, preparatów i instrumentów medycznych refundowanych w ramach pakietu podstawowego jest dostępna u ubezpieczyciela.

Lekarz specjalista

Aby dostać się do lekarza specjalisty w ramach podstawowego ubezpieczenia zdrowotnego, konieczne jest skierowanie od lekarza pierwszego kontaktu (rodzinnego, domowego). Teoretycznie można też próbować umówić się do specjalisty bez skierowania od lekarza rodzinnego, ale wtedy za całość wizyty trzeba zapłacić z własnej kieszeni. Jeśli pacjent uważa, że jego lekarz pierwszego kontaktu niesłusznie odmawia wypisania skierowania do specjalisty, może się zwrócić bezpośrednio do ubezpieczyciela o pomoc w rozwiązaniu konfliktu lub uzyskaniu skierowania.

Eigen risico, ubezpieczenie dodatkowe, zmiana polisy

Osoby z niższymi dochodami dostają częściową rekompensatę kosztów podstawowego ubezpieczenia zdrowotnego, tzw. dodatek zorgtoeslag. Aby go otrzymać, należy spełnić odpowiednie warunki. O dodatek zorgtoeslag należy się zwrócić do Urzędu Podatkowego (Belastingdienst). Więcej na ten temat tutaj:

ŻYCIE W HOLANDII: Dofinansowanie ubezpieczenia zdrowotnego (zorgtoeslag) 

Posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego nie oznacza, że opieka zdrowotna jest w całości gratis. Zgodnie z zasadą ryzyka własnego, pierwszą w danym roku część kosztów opieki zdrowotnej gwarantowanych przez pakiet podstawowy pełnoletni pacjent opłaca z własnej kieszeni. Ryzyko własne nie obejmuje wszystkich świadczeń, nie dotyczy na przykład wizyt u lekarza pierwszego kontaktu oraz opieki pielęgniarskiej i położniczej. Eigen risico nie obejmuje także dzieci i młodzieży do lat 18. Więcej na ten temat tutaj:

Życie w Holandii: Eigen risico – ryzyko własne w ubezpieczeniu zdrowotnym

Oprócz ubezpieczenia podstawowego, istnieje również możliwość zawarcia ubezpieczenia dodatkowego, z rozszerzonym pakietem (aanvullende zorgverzekering, ubezpieczenie uzupełniające). Można je wykupić w firmie, w której opłaca się składki na ubezpieczenie podstawowe albo w innym towarzystwie ubezpieczeniowym. Więcej na ten temat tutaj:

Życie w Holandii: Dodatkowe ubezpieczenie zdrowotne (aanvullende zorgverzekering)

Warto sprawdzić, czy podstawowe ubezpieczenie zdrowotne, które ubezpieczony posiada odpowiada jego potrzebom. Decydując się na tańszą opcję, można zaoszczędzić nawet kilkadziesiąt euro miesięcznie. ZMIANY MOŻNA DOKONAĆ pod koniec roku (czyli TERAZ). Jak to zrobić? Szczegóły tutaj:

ŻYCIE W HOLANDII: Jak zmienić ubezpieczenie zdrowotne? „Można zaoszczędzić nawet 500 euro”

25.12.2019 Niedziela.NL // fot. Shutterstock, Inc., aktualizacja 25.08.2021

(łk)