Ciepłe myśli na holenderską niedzielę: 200!!! (cz.200)

Holandia

Ciepłe myśli na holenderską niedzielę, czyli cykliczne spotkania przy porannej kawie

Agnieszka Steur


200!!!

Nie mogę w to uwierzyć! To już dwusetny raz, gdy spotykamy się przy porannej holenderskiej kawie. Napisałam już 200 felietonów! To wiele godzin spędzonych przed ekranem komputera i wiele opisanych tematów. Jak wiele jeszcze powstanie, tego nikt nie wie, ale pomysłów mi nie brakuje.

Dla mnie jubileusze od zawsze są okazją do wspomnień i planów. A jest co wspominać! Pisałam o rzeczach ważnych i bardzo banalnych. Wspominałam o tematach, które zmieniają nasze życie i o takich, które są istotne tylko przez chwilę. Każdy z nich miał jednak związek zarówno z Polską jak i z Holandią. Czasem polska była tylko perspektywa, tylko moja dusza, ale za każdym razem była.

A jakie są moje plany na teksty w cyklu „Ciepłe myśli na holenderską niedzielę, czyli cykliczne spotkania przy porannej kawie”?

Za tydzień mam zamiar ugotować historyczną zupę – dosłownie! W kuchni pragnę cofnąć się setki lat i przygotować, coś co spożywali Holendrzy przed wiekami. Ciekawe, co z tego wyjdzie? Z pewnością jeszcze wiele razy będę pisać o dwu- i wielojęzyczności. Będę wspominać o szkolnictwie niderlandzkim i o tutejszych tradycjach. Będę pisać o książkach. Za dwa tygodnie chcę napisać o najważniejszej książce w niderlandzkiej literaturze. Tydzień później pragnę wspomnieć o niderlandzkich zaimkach wskazujących. To jest dopiero wyzwanie! Już dziś myślę, jak podejdę do tego gramatycznego tematu. O mam jeszcze jeden nowy pomysł! Może napiszę o stworzonych w Holandii miasteczkach zakupowych, tak zwanych outletach… o to jest dopiero, coś niezwykłego! No i oczywiście o przedmiotach nierozerwalnie łączących się z tym krajem. Od bardzo dawna chciałam również napisać o związku Holendrów z wodą. Temat zawsze aktualny a w perspektywie powodzi, które nawiedziły ten kraj w ubiegłym miesiącu, również bolesny.

Czego nauczyłam się w ciągu tych, mogę już napisać, kilkuset tygodni? Pisząc pierwszy tekst wspomniałam, że pragnę tworzyć felietony dotyczące wszystkiego, co związane z życiem emigracyjnym w Holandii i że każdy temat będę starała się traktować bardzo pozytywnie. Z czasem przekonałam się, że nie zawsze jest to możliwe. Bez względu na to, jak bardzo pozytywną i optymistyczną osobą jestem, na świecie dzieją się takie rzeczy, że nie potrafię do każdej z nich podejść w 100% pozytywnie.

Przekonałam się również, że z czasem zaczęłam patrzeć na świat przez pryzmat moich tekstów. Gdy widzę, lub słyszę coś interesującego, natychmiast zastanawiam się, czy to nie jest dobry temat do naszej porannej kawy. W ubiegłym tygodniu mój mąż dostał w prezencie piękną książkę. Album zatytułowany „Niespodziewana Holandia. Ponad 500 zaskakujących miejsc”, mój mąż spojrzał na książkę zastanawiając się, co ma z nią począć. Ja już wiem, pojadę, zobaczę, opiszę!

Niech pomyślę 200 niedziel, 200 tygodni to prawie 4 lata. Dwusetny tekst oznacza, że pisząc, poruszyłam 200 przeróżnych tematów.

Jeden tekst to średnio 600 słów, czyli napisałam tych niedzielnych słów już około 120 000! Podczas pisania oczywiście piję kawę, stąd tytuł serii. Teoretycznie powinna być jedna kawa. Czyli jeśli tradycyjny kubek ma 250ml pojemności, oznacza to, że do dziś podczas pisania wypiłam 50 litrów czarnego napoju. Prawda jednak jest taka, że prawie zawsze piję dwa kubki, więc to już 100 litrów kawy. A szukając pomysłów jeszcze kilka - to jest już morze kofeiny.

Mam ogromną przyjemność pić kawę również na belgijskim portalu Niedzieli, czyli Niedziela.be. Niedawno świętowałam tam mój setny tekst a tu w Holandii stuknęła mi już dwusetka! Z tego powodu również bardzo chciałabym podziękować stałym Czytelniczkom i Czytelnikom oraz tym, którzy odwiedzają to miejsce tylko od czasu do czasu.

Dziękuję!


Widzimy się za tydzień... przy porannej kawie.

Agnieszka

08.08.2021 Niedziela.NL // fot. Shutterstock, Inc.

(sl)