Ciepłe myśli na holenderską niedzielę: Jak to było po polsku? (cz.176)

Ciepłe myśli

Ciepłe myśli na holenderską niedzielę, czyli cykliczne spotkania przy porannej kawie

Agnieszka Steur

Jak to było po polsku?

Dzisiejsza opowieść rozpoczyna się 69 lat temu w Bangladeszu. 21 stycznia pięciu studentów z uniwersytetu w Dahace zginęło tam podczas demonstracji, domagając się, by językowi bengalskiemu nadano status języka urzędowego. Zastanawiam się jak bardzo zacietrzewieni musieli być przeciwnicy tej idei. Wiem jednak, że język to znacznie więcej. Młodzi ludzie walczyli nie tylko o mowę. Mowa ojczysta to również tożsamość, tradycje, kultura i znacznie, znacznie więcej. To tragiczne wydarzenie nie mogło odejść w niepamięć. Dlatego, aby upamiętnić tę dramatyczną walkę i oddać jej wagę, od lat rok rocznie 21 stycznia obchodzony jest Dzień Języka Ojczystego.

Mowa ojczysta jest częścią codzienności prawie każdej osoby. Jaką częścią? Z tym już równie bywa. Pytanie to dotyczy szczególnie osób, które mieszkają poza granicami ojczyzny, ponieważ wtedy sytuacja wygląda inaczej niż w przypadku osób mieszkających w ojczyźnie, w domu swojego języka. Codzienność jest inna i język nie zawsze jest ten sam. W innym kraju, nasza mowa ojczysta może być wyjątkiem. Zdarza się, że człowiek przez cały dzień nie usłyszy słowa w języku ojczystym a czasem spędza się z nim godziny.

Chyba właśnie dlatego tak istotnym jest, by również poza granicami Polski dbać o nasz język, ponieważ jest to wartość, przez niektórych niestety niedoceniana. To część naszej duszy.

Dlaczego ten dzień jest tak ważny? Ponieważ przypomina, że o język ojczysty należy dbać. Tak samo, jak dba się o inne aspekty naszego życia. Podobnie jak dbamy o bliskie nam osoby, jak troszczymy się o nasze zwierzęta a czasem nawet jak pielęgnujemy nasze domowe roślinki. Nie zawsze jest łatwo, to prawda, ale zawsze warto.

Ktoś mógłby powiedzieć, że przecież to wcale nie jest potrzebne. Język żyje i żyć będzie wiecznie bez względu, czy będziemy się o niego troszczyć, czy też nie. Otóż nie. To nie jest już takie oczywiste. Niestety według badań lingwistów, co dwa tygodnie ginie jeden język. Co dwa tygodnie bezpowrotnie gdzieś na świecie, jakaś społeczność przestaje używać swojej mowy na rzecz innych języków. Czasem sytuacja jest jeszcze bardziej dramatyczna, to nie społeczność przestaje mówić w danym języku, ponieważ już od dawna go nie używa, pewnego dnia umiera ostatnia osoba, która tę mowę pamięta.

No dobrze, ale jak dba się o język? Dla nas mieszkających poza granicami Polski czasem to może być trudne, ale dla chcącego nic trudnego. Przede wszystkim należy go jak najwięcej używać: rozmawiać w tym języku z dziećmi, opowiadać historie, oglądać polskie filmy, czasem telewizję. No i oczywiście czytać, czytać i czytać.

O polską mowę warto jest dbać również z jeszcze jednego powodu. Nasza mowa ojczysta jest jednym z najtrudniejszych języków na świecie a my już go znamy. Warto język pielęgnować i przekazać go następnym pokoleniom. Razem z polskim do grupy najtrudniejszych języków świata zalicza się jeszcze język islandzki, chiński, grecki, hebrajski, fiński, węgierski oraz arabski. A jakie są najłatwiejsze? Specjaliści do najłatwiejszych języków zaliczają obok angielskiego, hiszpański i włoski.

Dzisiejsze święto to Dzień Języka Ojczystego, nie tylko polskiego i o tym też warto pamiętać. My możemy mieć tylko jedną ojczystą mowę, ale nasze dzieci mogą już mieć dwie. Młodzi ludzie mogą równie mocno być związane z językiem polskim jak i niderlandzkim. Dlatego ważne jest, byśmy nasze dzieci wspierali w dbaniu o oba języki. Ponieważ podobnie jak polska mowa jest odzwierciedleniem naszej duszy, tak wielojęzyczność może być odzwierciedleniem dusz młodego pokolenia.

Widzimy się za tydzień... przy porannej kawie.

Agnieszka

21.02.2021 Niedziela.NL // fot. Shutterstock, Inc.

(as)