Partia Pracy PvdA: Co najmniej 12 m2 dla każdego imigranta?

Archiwum

Każdy imigrant, pracujący w Holandii powinien mieć co najmniej 12 metrów kwadratowych powierzchni mieszkaniowej do swojej dyspozycji – uważa holenderska Partia Pracy PvdA. Tylko czy za pięknymi planami pójdą konkretne czyny?

- Nie ma nic złego w tym, że ma się Polaka za sąsiada. Ale to już problem, jeśli ma się za sąsiadów 15 Polaków mieszkających w 1 mieszkaniu jednorodzinnym. To prowadzi do hałasu, zaśmieconych ulic i kłótni w klatce schodowej. Dla ludzi, którzy mieszkają obok, ich dom przestaje być ich domem  i to właśnie im musimy pomóc – napisała w czwartek (13.03.2014) posłanka lewicowej Partii Pracy PvdA, Mariette Hamer.

Troska o imigrantów czy o własny elektorat?

Słowa Hamer zacytowało wiele niderlandzkich mediów. Posłanka zaprezentowała na stronie internetowej partii „Plan działania PvdA”, mający zmniejszyć „problemy mieszkaniowe związane z imigrantami z Europy Wschodniej”.

Wczytując się w tekst Hamer można odnieść wrażenie, że martwią ją nie tylko trudne warunki, w  jakich imigranci muszą mieszkać, ale przede wszystkim to, jak przekłada się to na komfort życia mieszkających w pobliżu Holendrów.

Bez względu na motywację twórców, dokument „Plan działania na rzecz Odpowiedniego Zakwaterowania Imigrantów Zarobkowych” (Actieplan ‘Fatsoenlijke huisvesting arbeidsmigranten’ – całość w języku niderlandzkim tutaj) zawiera szereg konkretnych propozycji. Zgrupowano je w osiem punktów. Przyjrzyjmy się im po kolei:

1. Zapobieganie temu, by imigranci mieszkali w dużych skupiskach (np. w jednej konkretnej dzielnicy). PvdA apeluje do burmistrzów i władz gmin, by ci zadbali o to, by imigranci byli bardziej równomiernie „rozlokowani” na terenie danego miasta czy gminy. 
   
   
2. Więcej czasowych hoteli robotniczych. „Jeśli gdzieś występuje czasowe zapotrzebowanie na imigrantów zarobkowych [np. budowlańców – Ł.K.], mądrzej jest w pobliżu danej budowy zbudować hotel robotniczy, który działać będzie przez czas trwania prac. (…) Kiedy praca zostanie wykonana, czasowe zakwaterowanie zniknie” – czytamy w dokumencie PvdA.
   
   
3. Zagwarantujmy każdemu imigrantowi co najmniej 12 m2 powierzchni mieszkaniowej. „Nie ma nic w złego w tym, że ma się Polaka za sąsiada. Ale to już problem, jeśli ma się za sąsiadów 15 Polaków mieszkających w 1 mieszkaniu jednorodzinnym”, pisze Hamer.
   
   
4. Odpowiednia rejestracja czasowych imigrantów zarobkowych. „Dobra rejestracja jest niezwykle ważna, aby dobrać się do oszukańczych agencji pracy i nieuczciwych wynajemców (…)”. Autorzy dokumentu piszą, że władze gmin Rotterdam i Westland, gdzie mieszka wielu nowych imigrantów zarobkowych, już korzystają z tej możliwości. Zachęcają inne gminy, by postąpiły podobnie.
   
   
5. Punkty informacyjne dla imigrantów. „PvdA chce, by w gminach, w których mieszka i pracuje wielu imigrantów z Europy Środkowej i Wschodniej, powstały punkty informacyjne dla imigrantów zarobkowych. Te punkty informacyjne powinny dostarczać informacji na temat praw i obowiązków imigrantów zarobkowych oraz możliwościach nauki języka niderlandzkiego”, czytamy w „Planie działania na rzecz Odpowiedniego Zakwaterowania Imigrantów Zarobkowych”.
   
   
6. Wyraźne rozdzielenie kontraktów o pracę i kontraktów mieszkaniowych. „Pracodawca nie może być jednocześnie osobą wynajmującą pracownikowi mieszkanie. Pomijając dobrych pracodawców, często prowadzi to do wykorzystywania pozycji przez pracodawcę/wynajemcę”. PvdA chce więc, by agencje pracy nie mogły jednocześnie zajmować się zakwaterowaniem pracowników. To dosyć rewolucyjny postulat, ponieważ obecnie większość agencji sprowadzających Polaków do Holandii zarabia zarówno na pośrednictwie pracy, jak i na wynajmie zakwaterowania.
   
   
7. Przestrzeganie przez wynajemców czasowego zakwaterowania minimalnych standardów jakości (ujętych w znaku jakości SNF – Stichting Normering Flexwonen). Mówiąc bardziej ludzkim językiem: każda firma wynajmująca pokoje czy mieszkania imigrantom powinna zostać skontrolowana i uzyskać odpowiedni certyfikat, mający być gwarancją tego, że firma jest uczciwa.
   
   
8. Ochrona przed za wysokim czynszem. Obecnie firmy posiadające znak jakości SNF sprawdzane są jedynie pod kątem jakości. Wysokości czynszów nie bierze się pod uwagę. PvdA chce sformułowania również norm dotyczących „maksymalnego czynszu, po to by zapobiec temu, by nieuczciwi pośrednicy wynajmu nieruchomości nie zarabiali szybkich i łatwych pieniędzy kosztem imigrantów zarobkowych”.

Pod dokumentem podpisała się posłanka Mariette Hamer z parlamentarnej frakcji PvdA oraz kilkudziesięciu lokalnych polityków tej partii, kandydujących w wyborach samorządowych, które odbędą się 19 marca.

Chcą pomóc czy chcą głosów?

To właśnie zbliżające się wybory każą spojrzeć na tę inicjatywę z pewną dozą sceptycyzmu. Czy propozycje PvdA to poważne plany czy jedynie kiełbasa wyborcza, mająca zachęcić do głosowania na PvdA zarówno samych imigrantów (bo przecież w wyborach samorządowych wielu z nas może wziąć udział – więcej przeczytasz tutaj), jak i samych Holendrów, narzekających na „polskie hotele” czy „sąsiadów-Rumunów” oraz „rząd, który nic z tym nie robi”?

Partia Pracy PvdA była w koalicji rządowej m.in. w latach 2006-2010, a od października 2012 roku znów jest, wraz z liberalnym VVD premiera Marka Rutte, u władzy. W minionych kilku latach, kiedy liczba imigrantów z Europy Środkowej i Wschodniej w Holandii znacznie się zwiększyła, politycy tego ugrupowania mogli więc już wiele na tym polu zdziałać. Nie zdziałali.

Na ile więc zaprezentowane na sześć dni przed wyborami samorządowymi plany są wiarygodne? A może skończy się jedynie na dwustronicowym dokumencie, który powyżej streściłem i który po wyborach wyląduje w szufladzie i tyle o nim słyszeliśmy?

To rewolucja czy dyskryminacja?

Czas pokaże. Sytuacja jest jednak ciekawa. PvdA współtworzy rząd, a wicepremier z jej ramienia Lodewijk Asscher odpowiada także za kwestie związane z imigracją. Partia Pracy ma więc w ręku narzędzia, by słowa przekuć w czyny.  

A część z propozycji PvdA idzie przecież bardzo daleko. Ustalenie maksymalnych wysokości czynszów za pokoiki dla imigrantów, zagwarantowanie każdemu co najmniej 12 metrów kwadratowych przestrzeni mieszkalnej czy wreszcie rozdzielenie agencji pracy od agencji wynajmujących mieszkania – to są wręcz zapowiedzi zmian rewolucyjnych.

Dotąd przecież prawie standardem jest to, że agencje pracy sprowadzające do Holandii pracowników z Polski czy innego kraju Europy Środkowej i Wschodniej, zajmują się również ich zakwaterowaniem. Ze wszystkimi tego konsekwencjami: pozytywnymi (pracownik nie musi sobie sam szukać zakwaterowania) i negatywnymi (pracownik mieszka często z kilkoma osobami w ciasnym pokoju i musi za to płacić o wiele za dużo).

Plany PvdA wywołały też zupełnie inne reakcje. Niektórzy komentatorzy uznali je za dyskryminujące. Dlaczego jakaś partia zajmuje się warunkami mieszkaniowymi jakiejś jednej konkretnej grupy etnicznej (imigranci z Europy i Środkowej i Wschodniej)? Henk Bakker Jr. z lokalnej partii Leefbaar Amsterdam złożył nawet doniesienie na policję w tej sprawie – poinformowała amsterdamska telewizja AT5.
- To skandal! – krzyczał Bakker. – Zadzwoniłem już do Punktu Skarg Związanych z Dyskryminacją (Meldpunt Discriminatie) i oni też uważają to za czysty rasizm – mówił.  

Są plany. Czekamy na czyny.

Jak na plany PvdA zareagują z kolei holenderscy pośrednicy pracy i pracodawcy? Oraz koalicyjna partia VVD? I na ile z pomysłami klubu parlamentarnego i lokalnych działaczy identyfikuje się wicepremier Asscher z PvdA – który ma w ręku realną władzę?

To są wszystko pytania, na które w najbliższym czasie postaramy się poszukać odpowiedzi. Jednocześnie zapraszamy do dyskusji nad propozycjami PvdA: uważają Państwo te pomysły za trafione? Mają Państwo inne, lepsze pomysły na to, by poprawić warunki mieszkaniowe nowych imigrantów w Holandii? A może uważają Państwo, że zajmowanie się tym, w jakich warunkach w Holandii mieszkają imigranci, to faktycznie dyskryminacja i rząd w ogóle nie powinien się tym zajmować?

Zapraszamy do dyskusji!

15.03.2014 ŁK, Niedziela.NL