Ciepłe myśli na holenderską niedzielę: Masło czy ser orzechowy? (cz.225)

Ciepłe myśli

Ciepłe myśli na holenderską niedzielę, czyli cykliczne spotkania przy porannej kawie

Agnieszka Steur


Masło czy ser orzechowy?

Mówi się, że podróże poszerzają horyzonty. Nie można temu zaprzeczyć, ponieważ każde nowe miejsce uczy podróżnika czegoś nowego. W każdym miejscu można również coś nowego poznać i odkryć. Ja najbardziej lubię poznawać smaki nowych miejsc. Próbować nowe potrawy, przyprawy i napoje. Wszędzie jest to możliwe, czasem nie trzeba nawet wyjeżdżać poza granice kraju. Ale, gdy już się wyjedzie i osiedli gdzieś na stałe, nowe smaki mogą stać się stałą częścią naszej diety. O tym właśnie chcę dzisiaj opowiedzieć.

To będzie historia nowego smaku, który poznałam i pokochałam, ale co ciekawe, który nadal odkrywam. Dzisiaj pragnę opowiedzieć o maśle orzechowym, które w Holandii nazywane jest orzechowym serem - pindakaas.

Nie była to miłość od pierwszego wejrzenia. Gdy pierwszy raz go próbowałam nie smakował mi w ogóle, musiałam się przyzwyczaić. Teraz czuję, że będzie to miłość po kres dni.

Jadłam już chleb z masłem orzechowym. Uwielbiam wafle ryżowe z masłem orzechowym i bananem. Przekonałam się do frytek z sosem orzechowym i pokochałam kurczaka w takim właśnie sosie. Bardzo sceptycznie podeszłam do zupy z dodatkiem masła orzechowego, ale już po pierwszej łyżce, wiedziałam, że będzie to jedna z moich ulubionych potraw. Moim najnowszym odkryciem jest mieszanka jogurtu greckiego z dodatkiem owego masła, miodu i granoli. Dawno nie jadłam czegoś tak pysznego!

A czym właściwie jest masło orzechowe?

Masło orzechowe jest spożywczą pastą wykonaną z mielonych, prażonych na sucho orzeszków ziemnych. Bardzo często zawiera dodatkowe składniki, które nieco modyfikują smak lub teksturę. W Utrechcie istnieje sklep specjalizujący się w sprzedaży tego masła i gdzie można je kupić w kilkunastu różnych smakach. Masło orzechowe jest spożywane w wielu krajach. Holendrzy je uwielbiają, ale to Stany Zjednoczone są nie tylko wiodącym eksporterem masła orzechowego, ale również to amerykanie spożywają go najwięcej na świecie, w przeliczeniu na mieszkańca.

A jak tę brązową pastę poznali Holendrzy?

Przybyła do tego kraju wiele lat temu z jednej z jego kolonii, z Surinamu. W owym czasie (mam na myśli XVIII wiek) istniało tam pokrewne danie do dziś znanego masła orzechowego o nazwie pinda-käse (ser orzechowy). Było bardziej twarde i można je było kroić i podawać w plasterkach jak ser. Właśnie dlatego w Holandii mówi się na nie orzechowy ser.

Oficjalnie na rynek holenderski wprowadzono masło orzechowe w 1948 i zrobiła to firma Calvé. Pojawił się jednak wtedy językowy problem, okazało się, że słowo masło mogą używać tylko producenci prawdziwego masła. Dlatego postanowiono, że w tym kraju nazywać się już na zawsze będzie orzechowym serem (pindakaas).

Prawdopodobnie wszystkim masło kojarzy się ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki i pewnie nikogo nie zdziwi informacja, że Amerykanie zabierają je ze sobą wszędzie, gdzie się udają. Zabrali je nawet… na księżyc! W 1971 roku, podczas trzeciej księżycowej wyprawy w dziejach człowieka, słoik masła orzechowego zabrał ze sobą Alan Shepard. Astronauta twierdził, że przysmak miał mu przynieść szczęście.

Masło orzechowe jest nie tylko zdrowe, ale również i smaczne. Jest to pokarm bogaty w składniki odżywcze, zawierający wysoki poziom białka, witamin i minerałów. Bardzo zaciekawiły mnie badania, które prowadzono od 1996 do 2010 roku. Badacze chcieli sprawdzić w nim, czy istnieje związek pomiędzy spożyciem masła orzechowego a ryzykiem zachorowania na raka piersi. Wyniki badań były zadziwiające. Wzięło w nim udział 9 tysięcy kobiet. Okazało się, że wystarczą trzy posiłki z masłem orzechowym tygodniowo, by obniżyć ryzyko zachorowania niemal o 40%.

Dziś jeszcze nie jadłam śniadania. Już wiem, co zaraz sobie przygotuję.

Smacznego!

Widzimy się za tydzień... przy porannej kawie.

Agnieszka

30.01.2022 Niedziela.NL // fot. Shutterstock, Inc.

(ss)